EREĞLİ

Ereğli Beyaz Kirazı

Ereğli ilçesiyle özdeşleşmiş değerli bir kiraz çeşididir. Ülkemizde en fazla yetiştirildiği yer Konya’nın Ereğli ilçesidir. İlçede, özellikle Torosların eteklerinde, çok iyi yetişme alanları bulmuştur. Beyaz kirazın, Kırım’dan göç eden insanlar tarafından ülkemize getirildiği tahmin edilmektedir. Son verilere göre ilçede yıllık üretim yaklaşık dokuz-on bin tondur. İlçenin en önemli gelir kaynaklarındandır. Çeşidin Ereğli ilçesinden sonra en fazla yetiştirildiği yer Akşehir ilçesidir. Dünyada üretim alanı ve miktarı ile ilgili sağlıklı veriler bulunmamakla birlikte yapılan literatür incelemelerine göre en fazla üretimin yine Ereğli’de olduğu tahmin edilmektedir.

Ağaçları kuvvetli gelişen beyaz kiraz ağaçları aynı zamanda çok verimlidir. Meyveleri sulu ve orta iriliktedir. Meyve eti sert ve çatlamaya dayanıklıdır. Olgun meyveleri sarı renk aldığı için ülkemizde “beyaz kiraz” olarak adlandırılır. Çeşidin uluslararası ismi ise “Starks Gold”dur. Hastalık ve zararlılara dayanımı yüksektir. Diğer kiraz çeşitleri için iyi bir dölleyicidir. Özellikle ülkemizde bol miktarda yetiştirilen ve büyük bölümü ihraç edilen 0900 kiraz çeşidinin en iyi dölleyicisidir.

Kiraz çeşitleri genellikle sofralık olarak değerlendirilirken, Beyaz Kiraz daha çok sanayide kullanılır. Meyveleri alkollü içkilerde aroma verici olarak, pasta süslemede, konserve, reçel ve meyve suyu yapımında ve kozmetik sanayisinde kullanılır. Sap ve çekirdekleri ise tıbbi amaçlarla kullanılır.

Beyaz kiraz Ereğli ilçesi ekonomisinde önemli bir yere sahiptir. İlçede üretilen beyaz kirazın yaklaşık %60-70’i yani beş-altı bin tonu ihraç edilmektedir. Ereğli’den sadece 2003 yılında yapılan beyaz kiraz ihracatı 1.000.000 dolar olmuştur. Bu da hem ilçe hem de ülkemiz için önemli bir döviz girdisi demektir. Bu miktar ülkemizin toplam kiraz ihracatının yaklaşık %10’unu oluşturmaktadır.

Ereğli beyaz kirazı

LÜTFİ PIRLAK

BİBLİYOGRAFYA

  • Konya Ereğli İlçe Tarım Müdürlüğü 2011 kayıtları; Baytop, 1984; Karadeniz, 2004, 208; Pırlak-Bolat, 2001, 129-136.