ESAT SADİ EFENDİ

(Ahmet Sadi, Emir Hafız) (ö. 1299/1881) Müftü, şair.

Osmanlı Müellifleri’nde “Es’ad” olarak kayıtlı olmasına rağmen asıl adı Ahmet’tir. Konyalı Mustafa Efendi’nin oğlu, Balıkesir Müftüsü Sabahaddin Ali eş-Şuuri Efendi’nin talebesidir. Nakşibendî halifelerindendir. Uzun müddet Edremit müftülüğünde bulundu. O civarda “Emîr Hâfız” ve “Emîr Hoca” lakaplarıyla tanındı. 1299/1881’de Edremit’te vefat etti, Havran köyüne defnedildi. Akaide dair Enâmilü’r-Resâ’il ile bunun şerhi olan Delâ’ilü’l-Mesâ’il ve her ikisinin genişletilmiş tercümesi olan Hamâ’ilü’l-Vesâ’il; ayrıca Mir’ât Hâşiyesi adlı eserleri vardır. “Sa’dî” mahlâsıyla kaleme aldığı Türkçe ve Arapça şiirlerini Dîvân-ı Gülzâr li-Hâfız Sa’dî adıyla yayımladı (İstanbul 1284/1867). Orta derecede bir şairdir.

EMİNE YENİTERZİ

BİBLİYOGRAFYA

  • Osmanlı Müellifler, 1333: I/245, İnal, Türk Şairleri, 1970, IV/1528-1529; [Tuman], 1949, I/428, 431; Uzunçarşılı, 1341-1342, II/8.