Günümüzde yapılıp oynanmadığı için adı da unutulan bez bebeklere Konya’da “güçce/güççe” denirdi. Güçce düğünü de bez bebeklerin tarihe karışırken yanlarında götürdüğü Konya âdetlerindendir. Bu âdet, bir bakıma bir kız çocuğunun gençlik dönemine geçiş töreniydi.
Eski Konya’da on-on iki yaşına kadar bebek oynayan kız çocuklarının oyun dönemleri yapılan bir güççe düğünü ile sonlandırılırdı. Güçcesinin düğünü yapılacak kızın bütün arkadaşlarıyla bunların yakınları kadınlar, tıpkı bir düğüne davet edilir gibi okunarak: “Bizim kızın güççe düğününe buyurunuz” denilirdi.
Düğün günü, çocuğun oynadığı bez bebek tellenir, pullanır, tıpkı bir gelin gibi duvaklanıp süslenir; odanın bir köşesinde yüksekçe bir yere oturtulurdu. Bu davete çalgı çalıp türkü söyleyecek kişiler de çağrılırdı. Düğünün çalgısı genellikle defti. Düğüne katılan bütün kız çocukları çalınıp söylenen havalara göre oynarlar; evi, bir düğün evine çevirirlerdi.
Düğüne icabet edenler hediyelerini eksik etmezler; düğün sahibi kız annesi de mevsimine göre çetnevir hazırlayarak misafirlerine hizmet ve ikramda kusur etmezdi.
Düğünden sonra, bebek oynayan kız çocuğu, bebeği gelin olduğundan artık genç kızlar arasına girer, bebek oynamaya veda ederek ev işleriyle meşgul olmaya başlardı.
Güççe
