Halk kültürü yönünden Çumra, Bozkır ve Hadim arasında bir geçiş bölgesi olan Güneysınır, özellikle zengin manileriyle dikkati çeker. Güneysınır manilerinden bazıları şunlardır:
Çok yemek geldi ortaya
Bir sinek kondu çorbaya
Dur biraz dedim ama
Hemen yapıştı sopaya
*
Dağdan kestim dibeklik
Dibinde biter keklik
Sen orada ben burda
Çekilmez bu hasretlik
*
Damdan dama gezersin
Kiremitleri ezersin
Bir evin oğlusun
Niçin bekâr gezersin
*
Dere boyu çayır mı
Yârim çantan ağır mı
Hiç izine gelmiyon
Başçavuşun gâvır mı
*
Makinemin sesini
Gelsin anam dinlesin
Sevdiğime vermezse
Evlâdım var demesin
*
Nenni desem uyudurum
Ben kuzumu büyüdürüm
Mevlâ’m izin verirse
Elinden yapışır yürüdürüm
*
Su içtim yudum yudum
Sensin benim nazlı Dudu’m
İki dünya bir olsa
Sensin benim umudum
*
Dağda meşe yanması
Fenadır kaynanası
Fena olursa olsun
Oğlu altın damlası
*
Suyunu çevirmek var
Ekmeğini pişirmek var
Düşün düşün al yârim
Sonunda geçinmek var
*
Ayva dibi serindir
Kuyu dibi derindir
Oğlanın eğlencesi
Al duvaklı gelindir
*
Fındık fıstık atsana
Pencereden baksana
Fındık fıstık istemem
Nişan yüzüğü taksana
*
Kırmızı taksi boyanmış
Kapımıza dayanmış
Tam kaçacaktım
Anam babam uyanmış
*
Samandan sazım var
Komşu sana sözüm var
Utanıyorum söylemeye
Komşu oğlunda gözüm var
*
Tren yolu mor çiçek
Burdan tren geçmeyecek
Benim sevdiğim oğlan
Sigara içmeyecek
*
Yatma çayır üstüne
Uyur uyanamazsın
Verme beni ellere
Görür dayanamazsın
*
Başımdaki poşular
Işıl ışıl ışıldar
Mahalleden yâr sevdim
Çatlayacak komşular
*
Allı beyazlı olur
Bahçe kirazlı olur
Sahura kalkmayanların
Orucu nasıl olur
