ÂŞIK EMİNE HANIM

(1262/1845-46[?]-1941[?]) Halk şairi.

Konya’da doğdu. Babası Hafız Mehmet Efendi, büyükbabası ünlü âşık Şem’î’dir. On iki yaşlarındayken bir yatsı namazı sonrası uzandığı yatağında gördüğü düşte içtiği badeyle dili çözülüp şiirler söylemeye başladı. Babasının kızındaki bu değişimi fark edip onun âşıklığına inanarak bir saz hediye etmesi üzerine de şiirlerini saz eşliğinde terennüm etmeye başladı. Şiirlerinde “Şem’î’nin Gülü”, “Şem’î’nin Kızı” ve “Hacı” gibi mahlaslar kullandı. Kendisinin okuryazar olmamasından dolayı yazıya geçiremediği, yakın çevresinin de önemsemeyip kaydetmedikleri şiirlerinden çok azı günümüze ulaşabildi. Dört defa hacca giden Emine Hanım’ın heceyle söylediği şiirlerinin yanında az sayıda aruzlu şiirleri de vardır.

Aşağıdaki destan Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın Konya’yı teşrifinde söylenmiştir.

 

DESTAN

Kolum yok kanadım bir garip kuşum

Cenab-ı Kibriya gör benim işim

Ne tali’siz imiş şu benim başım

Efendim mülkünde başın sağ olsun

 

Semada melekler arz-ı hâl okur

Algın koyun gibi içerim dokur

Yaradan’a ısmarladı bu fakir

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Konya’ya geldiği gün Kemal Paşa

Şanı yürüdü dağlar ile taşa

Allah ömür versin sen binler yaşa

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Seherde uyandım yağıyor rahmet

Seni doğuran ana çekti zahmet

Bari millete sen eyle merhamet

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Şu fani dünyaya geldim gülmedim

Ağlayıp da gözüm yaşın silmedim

Senin gibi sahavetli görmedim

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Allah Kemal Paşa’ya ömür versin

Tavladan atları gemini gevinsin

Sana kötü sanı sananlar bulsun

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Kemal Paşa iskeleden yürüdü

İngiliz, Fransız yağı eridi

Senin gibi bu kumandar yok idi

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Keşki Kemal Paşa’yı göre idim

O yiğide ziyarete vara idim

Armağan istese canım vereydim

Efendim mülkünde canın sağ olsun

 

Bu destanı düzen Şem’î’nin Kızı

Devşirin bağçeden gülü, nergisi

Allah’ım Paşa’ya kavuştur bizi

Efendim mülkünde canın sağ olsun

                      Âşık Emine Hanım

Aşık Emine Hanım

ALİ IŞIK

BİBLİYOGRAFYA

  • [Ergun], 1926, 28-29; [Ergun]-[Uğur], 1926, 7-8; [Ergun]-[Uğur], 2002, 48 vd.; Gazimihal, 1946a, 5; Gazimihal, 1947, 57; Usman, 1948, 5-9; Yeniterzi, 2001, 91-92; Ayva, 2006, 584-585
  • ([Ergun], Sadeddin Nüzhet (1926), Halk Şairleri, İstanbul, s. 30-31.)