KONYA MEYANI

(Glycyrrhiza Iconica Hub.-Mor.) Yerel endemik bitki.

Konya meyanı, Fabaceae familyası içerinde yer almaktadır. Bitkinin Latince cins ismi glycyrrhiza olup, Dünya üzerinde yirmi türle temsil edilmektedir. Ülkemizde ise altı türe ait sekiz takson vardır (Davis vd., 1970). Konya meyanı sadece Sarayönü ilçesinin batısında yayılış gösteren lokal endemik bir tür olup, yayılış alanı oldukça dardır.

Glycyrrhiza iconica, 20-30 cm uzunluğunda olup gövde ortalama 1-3 mm kalınlığında ve silindiriktir. Gövde üzerinde seyrek olarak basit ve salgı tüylerinin yanı sıra nadir de olsa çukur şeklinde salgı benekleri bulunmaktadır. Yapraklarında bulunan yaprakçık sayıları iki ila dört çift, yaprakçık üzerinde çukur şeklinde salgı benekleri mevcut olup almaşlı (alternat) dizilişlidir. Yaprakçık ucu obtus, yaprakçığın lamina kenarı düz, damarlanma pinnat, lamina tüysüz tiptedir. Çiçek durumunun (infloresens) boyu 3-9 cm, kaliks beş tane eşit olmayan dişlidir. Taç yapraklar (korolla) iki renkli olup üst kısmı leylak alt kısmı açık sarı renktedir, üzerinde tüy yoktur. Çiçeklenme zamanı haziran-temmuz aylarıdır.

Meyan bitkisi alternatif tıpta çokça kullanılmaktadır. Özellikle köklerinden elde edilen meyan şerbeti, çeşitli enfeksiyonlar, pamukçuk yaraları, depresyon, menopoz sorunları, cilt döküntüleri, karaciğer bozuklukları, bursit, kronik yorgunluk, mide ekşimesi, kepek, viral enfeksiyonlar, artrit, tendinit, kellik, astım, ayak mantarı ve maya enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılmaktadır. Kök içeriğinde flavonoidler, bitki sterolleri, uçucu yağlar, chalcone, glikositler, kumarinler, glisirizik asit, asparagines ve anetol bulunmaktadır. Glycyrrhiza iconica’nın antimikrobiyal ve antioksidan özellikleri Kırmızıbekmez vd. (2015) tarafından ortaya konulmuş olup, bitkinin bu özelliğiyle ilgili yaptıkları çalışmalarında potansiyel olarak antimikrobiyal fitokimyasal bileşikler içerdiklerini bildirmişlerdir (İlhan vd., 2016).

Glycyrrhiza Iconica (Konya meyanı)

EVREN YILDIZTUGAY

BİBLİYOGRAFYA

  • İlhan-Dural-Temel, 2016; Davis, 1970; Kırmızıbekmez vd., 2015; https://tr.wikipedia.org/