AKÖREN

Konya il merkezine 54 km uzaklıkta bulunan Akören, 1914’te belediyelik, 1987 yılında ise Çumra’dan ayrılarak ilçe oldu. Hâlen iki kasaba (KayasuAvdan) ve sekiz köyün (Ahmediye, Süleymaniye, Orhaniye, Çatören, Alan, Karahüyük, Dutlu, Belkuyu) bağlı olduğu Akören’in

XII. yüzyılın sonuna doğru Türk yurdu olduğu bilinmektedir. Eski adı Akviran olan köyün ismi 1961 yılında TBMM tarafından çıkarılan kanun gereği İçişleri Bakanlığınca Akören olarak değiştirilmiştir. Köyün ismi ile ilgili halk arasında “av vuran, av veren veya ak toprakla evleri sıvadıkları için akviran” gibi değişik rivayetler varsa da daha önceki Antik Dönem ve Roma Dönemi yerleşimi olan ve uzun süre harap ve boş olan yerler üzerine kurulan yeni yerleşim yerlerine bu gibi isimler verildiği görülmektedir.

I. COĞRAFYASI

37-38° kuzey enlemleri ile 32-33° doğu boylamları arasında İç Anadolu Bölgesi’nin güneybatı kısmında yer alan Akören’in kuzeyinde Konya ve Abaz Dağları, güneyinde Bozkır, doğusunda Çumra ve batısında Seydişehir bulunmaktadır. İlçenin mülki sınırları içerisinde May Barajı (7,8 km²) ve Akören Göletleri bulunmaktadır. İlçenin yüz ölçümü yaklaşık 445 km² olup rakımı 1.130 m’dir. İlçede İç Anadolu Bölgesi’nin tipik karasal iklimi hüküm sürer. Bölgede ölçülen en yüksek sıcaklık 1960 yılı Ağustosunda 40,8 °C, en düşük sıcaklık yine aynı yılın Ocak ayında -28,2 °C’dir.

Nüfusu

Osmanlı kayıtlarında Akviran olarak anılan köyün, 1476 yılında Hatunsaray’a bağlı Şahne köyündeki Lâl Paşa Camii gelirlerinin yazılması sırasında adı geçmektedir. 1483 yılında Lâl Paşa Zaviyesi’nin gelirleri arasında Akviran köyüne ait tarla, pazar yeri ve değirmen gelirlerinden bahsedilmektedir. 906/1501 Tarihli Tahrir Defteri’ne göre Akviran 72 hane ve 95 nefer; nüfusu da yaklaşık 360 civarındadır. 1560 yılına ait deftere göre ise, Hatunsaray nahiyesine bağlı olan Akviran köyünün nüfusu yaklaşık 280 olarak tespit edilmektedir. 1844 yılında yapılan temettüat kaydında köyün nüfusu 625 kişiyi bulur.

22 Ekim 2000 yılında yapılan Genel Nüfus Sayımı kesin sonuçlarına göre ilçe merkezi nüfusu 10.946, bağlı köy ve beldeler nüfusu toplamı 6.248 olmak üzere ilçe nüfusu toplamı 17.230 kişidir. İlçe merkezinde nüfus artış hızı %7,40 bağlı köy ve beldelerde nüfus artış hızı ise %-7,80’dir. İlçe merkezi ile belde ve köylerden Konya il merkezine ve diğer bölgelere yoğun olarak bir göç olduğu gözlemlenmektedir.

Aynı Genel Nüfus Sayımı’nda ilçe merkezi nüfusunun 5.924’ünün erkek, 5.022’sinin kadın; bağlı köy ve beldeler nüfusunun ise 2.986’sının erkek, 3.088’inin kadın olduğu tespit edilmiştir.

TÜİK 2015 yılı verileri göre ise Akviran ilçesinin nüfusu 6.409’dur. Bu nüfusun 3.104’ünü erkekler, 3.305’ini de kadınlar oluşturmaktadır.

İlçenini 2017 yılı toplam nüfusu ise 6004’tür.

II. TARİHİ

Çevresinde ilkçağlara ait iskân izlerine rastlanan Akören’in Antikçağ tarihi hakkında pek bilgi yoktur. Hitit hâkimiyetinde kaldığı, daha sonra Frig idaresine girdiği bilinmektedir. MÖ VI. yüzyılın ikinci yarısında İskender’in idaresine daha sonra da Bergama krallarının eline geçmiştir. III. Attalos’un ölümünden sonra bölge Roma İmparatorluğu topraklarına dâhil edildi. Hristiyanlığın yayılması sırasında havarilerden Pavlus’un* Akören’e pek de uzak olmayan Lystra (Gökyurt)’ya uğraması bu bölgeye dinî yönden bir önem kazandırmıştır.

Bu bölgeye dair ilk bilgi veren kişilerden biri Strabon’dur. Eskiçağ Dönemine dair yapılan araştırmalarda W. M. Ramsay, J. Mellaart, W. J. Hamilton gibi XIX. yüzyılda bölgeyi dolaşarak inceleme yapan kişileri de belirtmek gerekir.

İlk Çağın önemli yerleşim yerlerinden Çatalhöyük’e, yine Bizans Döneminin önemli yerleşimlerinden Lystra ve Antik Dinorna’ya yakınlığı Akören’in önemli bir noktada olduğunu göstermektedir.

Roma İmparatorluğu’nun ikiye ayrılmasından sonra Doğu Roma’ya bağlı olan bu bölge VII. yüzyıldan sonra Arap ordularının akınlarına uğramıştır.

Türkler bu bölgeye ilk defa 1069 yılında gelmişler; fakat bölgenin fethi 1073 yılından itibaren gerçekleşmiştir. Daha sonraki yıllarda Haçlı Seferlerine maruz kaldıysa da 1190 tarihinden sonra bu bölge tamamen Selçuklu ülkesi olmuştur. Selçuklu akınları sırasında buraya birçok Oğuz boyu göç etmiştir. Salur, Kayı, Karkın, Kınık, Afşar, Bayat, Bayındır gibi boylar bunlar arasındadır.

Yöre, Karamanoğulları Döneminde Osmanlı-Karamanlı mücadelesine sahne olmuş, hatta buraya yakın mesafede bulunan Çarşamba Çayı bir dönem Osmanlı-Karamanoğlu sınırı kabul edilmiştir. 1468’den sonra ise yöre tamamen Osmanlı hâkimiyetine geçmiştir.

Halk arasında Akören çevresinde yedi örenin bulunduğu rivayet edilmektedir. Akören’in bugünkü şekli ile meydana gelişi XVIII. yüzyılın sonlarına rastlamaktadır. Tabi ki burada kastedilen Akören’de mevcut olan mahallelerin meydana gelmesi, bir başka ifadeyle dağılan civar köylerin Akören’e gelip yerleşmesidir.

Akören’i meydana getiren yedi harabe şunlardır:

1. Akçeşme: Akören’in 5 km kuzeybatısında bulunmaktadır. Çeşmenin kaynağındaki havuzun mimari tarzından İslam öncesi devirlerden kaldığı anlaşılmaktadır (Doğu Roma zamanına ait). Buranın adı Tülüce’dir. Akören’in üç mahallesinden biri olan Tülce Mahallesi’nin ismi buradan gelmiştir. Buradaki harabelerde bir yığma höyük vardır. Burada Hitit Dönemine ait eşyalar bulunmuştur.

2. Bayındır: Adından anlaşılacağı üzere Selçuklu köylerinden birinin harabesi olması gerekir. Bayındır, Oğuz boylarından birinin adıdır. Vaktiyle yağmur duasına çıkılan bir yer olarak bilinir.

3. Yukarı Yarımca: Akören’in güneydoğusundaki koruluğun hemen arkasındadır. Osmanlı Döneminde kurulan ve burada su olmadığı için dağılarak Hacılar Mahallesi’ne yerleşen kişilerin oturduğu yerdir.

4. Aşağı Yarımca: Daha eski olan bir yerleşmedir. İslam öncesi kalıntılar vardır. Nüfus artınca bir kısmı Yukarı Yarımca’ya göçmüş ve orayı kurmuştur. Burada bir sarnıç bulunmaktadır. Sarnıcın yapı tarzı Selçuklu olup sarnıcın tavanı ve kemerleri işlemelidir. Selçuklulardan kalan kervansaray ve hanlardaki çatıları andırır.

5. Ertaş Boğazı: Orhaniye köyünün 3 km doğusundadır. Akören’deki Kadıoğulları lakabını kullananlar ve Ağalar Mahallesi’nde oturanlar buradan gelenlerdir.

6. Mihrap: Burada İslam öncesi döneme ait kalıntılar vardır (Doğu Roma). Osmanlı-Karaman mücadelesinde Karamanoğulları üzerine gelen Osmanlı ordusu burada konaklayıp Cuma namazını burada kıldığı için bu isim verilmiştir. Burası bir nevi namazgâhtır.

7. Kayıbeleni-Kayıderesi: İsminden de anlaşılacağı gibi burası Türkler tarafından iskân edilmiş; daha sonra terk edilmiş bir köy harabesidir.

Akören, XVI. yüzyılda Konya sancağının Hatunsaray kazasına bağlı ve askerlik işlemleri Seydişehir aracılığıyla yürütülmekte olan bir köy iken daha sonraları Çumra’ya bağlı bir köy hâline gelmiştir. 4 Ağustos 1914 yılında Akören bucak olmuş ve aynı tarihte de belediye teşkilatı kurulmuştur. 1953 yılında bucak iken adli teşkilat kurulmuş ancak beş yıl hizmetten sonra 1958 yılında Çumra’ya nakledilmiştir.

1926 ve 1958 yıllarında iki defa ilçe olma girişimleri sonuçsuz kalmış ve nihayet 19.06.1987 tarih ve 3392 Sayılı Kanun’la kendisine bağlı sekiz köy ile birlikte ilçe statüsüne kavuşmuştur. Daha sonra 20.06.1991 gün ve 91/38043 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile Bozkır ilçesinden ayrılarak mülki yönden kendine bağlanan Avdan, Dutlu ve Belkuyu köyleri ile birlikte köy sayısı on bir olmuş; 17.08.2001 tarih ve 2001/2022 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile Çomaklar köyü Meram ilçesine bağlanmıştır. Köylerinden Kayasu’da 07.08.1995 tarih ve 95/44644 Sayılı, Avdan’da ise 20.11.1998 tarih ve 98/49933 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’yla belediye teşkilatı kurulmuştur.

III. İDARİ DURUM

İlçede iki kasaba, sekiz köy ve ilçe merkezi ile birlikte on bir yerleşim birimi bulunmaktadır. Kasabalar Avdan ve Kayasu (May); köyler ise Ahmediye (Yıkık), Alan, Belkuyu, Çatören, Dutlu, Karahüyük, Süleymaniye (Susuz) ve Orhaniye (Üsküse)’dir. İlçe merkezinde ve kasabalarda toplam altı mahalle bulunmaktadır. Bunlar Akören merkezde Yeni Mahalle, Ağalar, Tülce ve Hacılar Mahalleleri; Avdan ve Kayasu beldelerindeki Merkez Mahalleleridir. İlçede daha önce adliye teşkilatı mevcut iken, Türkiye genelinde küçük yerleşim yerlerindeki adliye teşkilatlarının kapatılması kararı ile ilçedeki adliye teşkilatı da kapatılmıştır. Adli yönden önce Çumra ilçesine, daha sonra da Konya Adliyesine bağlanmıştır.

Büyükşehir Yasası gereği 2014 yılında Akören’in belde ve köyleri birer mahalleye dönüşmüştür.

Akören Kaymakamları

1988-2016 yılları arasında Akören’de görev yapan kaymakamlar şunlardır:

Aydın Nezih Doğan (2009-2013 arası Konya valisi) (12.08.1988-14.09.1990)

Ramazan Altınok (vekil) (15.09.1990- 04.05.1991)

Haluk Ardıç (vekil) (05.05.1991-25.06.1992)

Haldun Aksalman (26.06.1992-05.09.1995)

Haluk Ardıç (vekil) (06.09.1995-18.12.1995)

Faruk Bekarlar (19.12.1995-15.09.1997)

Haluk Ardıç (vekil) (16.09.1997-06.09.1998)

Avni Oral (07.09.1998-02.02.1999)

Haluk Ardıç (vekil) (26.02.1999-17.09.1999)

Adem Yılmaz (vekil) (18.09.1999-27.06.2000)

Baki Başkaya (vekil) (27.06.2000-13.03.2001)

M. Sinan Yıldız (13.03.2001-11.09.2001)

Baki Başkaya (vekil) (12.09.2001-16.10.2001)

Osman Taştan (vekil) (17.10.2001-28.02.2002)

M. Sefa Demiryürek (28.02.2002-27.09.2002)

Osman Taştan (vekil) (28.09.2002-11.11.2002)

İsmail Kaya (vekil) (11.11.2002-28.01.2003)

Osman Taştan (vekil) (28.01.2003-02.04.2003)

Polat Kara (02.04.2003-09.10.2003)

Osman Taştan (vekil) (11.10.2003-09.10.2003)

Baki Başkaya (vekil) (10.10.2003-14.03.2004)

Rıfat Ata (vekil) (15.03.2004-16.03.2004)

Engin Aksakal (17.03.2004-06.10.2005)

Olgun Öner (vekil) (10.10.2005-17.04.2006)

Hakan Alkan (17.04.2006-30.11.2006)

Ahmet Turhan (vekil) (01.12.2006-09.01.2007)

Turgut Çelenkoğlu (vekil) (10.01.2007-01.06.2007)

Hakan Alkan (01.06.2007-08.10.2007)

Ahmet Turhan (vekil) (08.10.2007-30.11.2007)

Mehmet Çağrı Özpolat (vekil) (30.11.2007-28.03.2008)

Ahmet Demirci (04.04.2008-[?])

Numan Altay ([?]-21.02.2011)

Soner Kırlı (21.02.2011-14.08.2013)

Akın Özkan (20.08.2013-01.12.2016)

Mehmet Güder (01.12.206-…)

Akören Belediye Başkanları

Tespit edilebilen Akören belediye başkanları şunlardır:

Topal Veyis

Süleyman Özel

Hüseyin Mutu

Abdullah Türkoğlu

Mehmet Aydın

S. Ali Yıldırım

Halil Naci Çelebi (1929-1934; 1936-1938)

A. Osman Sönmez (1938-1942)

Hüseyin Özkanoğlu (1942-1946; 1950-1956)

Hüseyin Ceylan (1960-1966)

H. Ersöz

Hüseyin Öğüt

Sait Aydemir (1966-1977)

Halil Naci Kılıçarslan (1977-1980)

Bedii Yücesoy (1980-1983)

İsmail Çakır (1983-1984)

Ali İhsan Doğru (1984-2004)

Tahir Dinç (2004-2009; 2009-2014)

Ekrem Tulukçu (2014-…)

IV. SOSYAL DURUM

Akören’de binalar ayrık nizamda inşa edilmiş ve bahçeli evlerden oluşmakla birlikte Perçin Kent Yeni Mahalle’de kooperatif marifetiyle yapılan evler üçer katlıdır. Binaların %50’si betonarme, geri kalan evler ise kerpiçtendir. Belediyece koordine edilen Perçin Kent Yapı Kooperatifi inşaatlarının tamamlanmasıyla ilçede konut sıkıntısını biraz olsun giderilmiştir. Ayrıca kırk sekiz konutluk Akkent Yapı Kooperatifinin yapımı da tamamlanmıştır.

İlçe merkezi ve köylerde yaşayan nüfus yaşlı olup, buralarda tipik Anadolu hayat tarzı göze çarpar. İlçe genelinde tarım ve hayvancılıkla uğraşıldığından, ilçe merkezi ve kasabalardaki hayat da köy yaşantısına benzemektedir. Son yıllarda ilçe genelinden çalışmak için çok sayıda gencin gurbete gitmesi sonucu nüfus azalmaktadır. İlçede Meslek Yüksek Okulunun eğitim-öğretime başlamasıyla ilçeye öğrenim görmek için dışarıdan gelen öğrenciler, ilçedeki toplumsal hayattaki geleneksel yapıyı azda olsa değiştirmekte ve ilçeye canlılık getirmektedir.

İlçe merkezinde halkın katılımıyla yapımı başlatılan 25 yataklı Devlet Hastanesi inşası daha sonra devletçe tamamlanmış ve hastane hizmete açılmış; fakat imkânsızlıklar ve personel yetersizliği sebebiyle bir süre sağlık ocağı olarak faaliyetini sürdürmüştür. Bilahare TBMM tarafından Entegre Hastane olan Konya Halk Sağlığı Müdürlüğüne bağlı Akören İlçe Devlet Hastanesinin fiziki yapısı yenilenmiş laboratuvar ve röntgen birimleri kurulmuş, diş kliniği de açılmıştır. 64. Dönem Devlet Hizmet Yükümlüğü kadrosu ile 2015 yılında atanan hekimler ve diğer yardımcı sağlık personeli ile birlikte -28.09.2015 tarihi itibarı ile- Akören İlçe Devlet Hastanesi toplam 8 hekim ve diğer yardımcı sağlık personeliyle birlikte 50 kişilik ekibe ulaşmıştır (http://www.akoren.gen.tr/316.htm, 23.06.2016/14.00). Ayrıca ilçeye bağlı mahallelerden beşinde de sağlık evi mevcuttur.

V. KÜLTÜR

Eğitim-Öğretim

2015-2016 Öğretim Yılı itibariyle Akören ilçesinde 10 ilkokul (Alan, Avdan, Belkuyu, Çatören, Gazi Mustafa Kemal, Karahüyük, Kayasu, Orhaniye, Süleymaniye ve Şehit Bayram Tekin); Avdan Ortaokulu, İmam Hatip Ortaokulu, Kayasu Ortaokulu ve Mustafa Çetin Ortaokulu olmak üzere dört ortaokul ile Ali Âşık Çok Programlı Anadolu Lisesi mevcuttur. İlçedeki toplam 77 derslikte, 106 öğretmen tarafından 1.018 öğrenciye eğitim-öğretim verilmiştir.

İlçenin tek yükseköğretim kurumu olan Akören Ali Rıza Ercan Meslek Yüksek Okulu 1997 yılında iki programla eğitim-öğretime açılmıştır. 2004 yılında program sayısı dört olmuştur. Bunlar; Bilgisayar Teknolojisi ve Programcılığı, Endüstriyel Elektronik, İşletme ve Muhasebe bölümleridir.

2001 yılında hizmete açılan dört katlı ve 4.000 m² alana sahip, yirmi dört derslik, üç bilgisayar laboratuarı, bir elektronik laboratuarı, bir datashow salonu, bir internet salonu, kütüphane ve 500 kişilik kantini ile yeni okul binasında yaklaşık 1.000 öğrenciye eğitim-öğretim vermektedir. Toplam yerleşke alanı 85.000 m²dir.

2016 yılı itibariyle Akören Ali Rıza Ercan Meslek Yüksek Okulu, Bilgisayar Programlamacılığı, Elektronik Teknolojisi, Lojistik, Dış Ticaret, Bankacılık ve Sigortacılık olmak üzere 3 sosyal, 2 teknik bilimler alanında toplam 5 bölümde/programda 1.174 öğrencisiyle eğitim-öğretime devam etmektedir.

VI. TURİZM

Akören ilçe merkezi ve köylerinde eski uygarlıklara ait yerleşmeler, höyükler ve yapılar bulunmaktadır. Bunlardan bazıları şunlardır:

İlçe merkezi ile Alan köyü arasındaki höyük ve Alan köyü yakınlarındaki Roma Dönemi kalesi çevrenin en eski yerleşmelerindendir. Ayrıca Alan köyünde tarihî mezarlık, yenilenen cami ile Osmanlı Dönemine tarihlenen bir sarnıç bulunmaktadır.

Akören merkezindeki Büyük Cami betonarme olarak yenilenmiştir. Kitabesi ve planı korunan yapı 1858 yılında inşa edilmiştir. İlçe merkezindeki su deposu XX. yy. başlarında Silleli ustalar tarafından yapılmıştır.

Köylerdeki tarihî yapılar üzerinde yeterince araştırma yapılmamıştır. Tespiti yapılabilenler şunlardır:

Kayasu Köyü Camii 1907 yılında yaptırılmıştır. Kayasu Hacıefendilerin Çeşmesi ise 1904 tarihlidir. Köyün iki km doğusundaki Dondurma Sarnıcı XVI-XVIII. yüzyıllara tarihlendirilmiştir.

Orhaniye köyü tarihî eser bakımından zengindir. Bu köyün kuzeyinde antik Dinorna şehri harabeleri bulunmaktadır. Dinorna şehri Roma Dönemine tarihlenmektedir (MÖ 30-MS 395). Köyün kuzeyindeki Şahne Köprüsü ve Kuyusu XVIII-XIX. yüzyıl yapılarıdır. Dinorna-Orhaniye yolu üzerindeki Ertaş Boğazı Kuyusu (XVIII-XIX. yüzyıl), Tekaütlerin Kuyusu (XVIII-XIX. yüzyıl) önemli su yapılarıdır.

Orhaniye köyü içinde ve çevresinde çok sayıda eski tarihli sarnıç bulunmaktadır. Kısmen toprağa gömülü bu sarnıçlardan tapındırık ağaçlarına asılmış kovalar yardımıyla su alınır. Esas sarnıç kalın taş duvarlı olup beşik tonozla örtülüdür. Orhaniye köyündeki Büyük Sarnıç XVIII-XIX. yüzyıla tarihlenir. Köy çevresinde ve merkezinde bulunan eski tarihli sarnıç ve havuzlardan önemli olanları Nalçeken Sarnıcı ile Yukarı Sarnıçtır.

Köy merkezinde dört gözlü bir Osmanlı köprüsü bulunmaktadır. Köyde misafirler için çok sayıda köy odası inşa edilmiştir. Bu köy odalarından bazıları hâlen kullanılmaktadır. Bunlardan Anonim Köy Odası 1800 tarihlidir. Tekaütlerin Odası XIX. yüzyıl sonlarına tarihlenir.

Cumhuriyetin 10. yılında, 1933 yılında, dikilen Çatören ve Orhaniye Cumhuriyet Anıtları önemlidir. Belbaşı Hanı, Akören-Akkise yolunun yirmi birinci kilometresinde inşa edilmiş bir Selçuklu eseridir. Avlu ve barınak kısımlarından oluşan han harap hâldedir. Belbaşı Sarnıcı hanın batı yakınındadır ve XVIII-XIX. yüzyıllara tarihlenmektedir (Karpuz, Envanter, II/1161-1203).

VII. EKONOMİK DURUM

1844 yılı temettüat kayıtlarında Akören köyüne ait bilgiler 10356 numaralı defterde kayıtlıdır. Bu kayda göre Akören’e ait ekonomik verilerle birlikte nüfus, halkın kullandığı lakap ve isimler, aile reislerinin meslekleri gibi sosyal verilere de ulaşılmaktadır. Bu verilerde 1844 yılında Akören köyünün toplam geliri 58.248 kuruştur. Bu gelirin 51.193 kuruşu ziraat ve hayvancılıktan elde edilmiş, geriye kalan 7.055 kuruşu ise çobanlık, ırgatlık ve hizmetkârlıktan sağlanmıştır.

Köy toplumunda mesleki yapılanmadan söz etmek güç olsa da 1844 yılında Akören’de aile reislerinden beşi çoban, dördü ırgat, dokuzu hizmetkâr, biri sipahi ve 104’ü çiftçi olarak belirtilir. Bu veriler göz önüne alındığında Akören, bir tarım köyüdür. Halkın %87’sinin tarla sahibi olduğu ve tarımla uğraştığı görülmektedir.

İklim bakımından İç Anadolu iklimi hüküm sürdüğü için halk tahıl ekimi yapmaktadır. Su kaynağı olmadığından sulu tarım yapılamaz. 1844 yılında tarım yapılan arazi miktarı 2.378 dönümdür. Bunun da 2.208 dönümü yıllık olarak ekim yapılan arazidir. Hane başına düşen arazi miktarı ise on yedi dönüm civarındadır. Yetişen ürünler ise buğday, arpa, yulaf ve nohuttur. Az miktarda bağ ve bostan da yetiştirilmektedir.

Zamanımızda ise ilçe ekonomisi aslen hayvancılık ve sulamasız tarıma dayanmaktadır. 2006 yılı itibariyle ekilen arazi miktarı yaklaşık 212.550 dekar olup, bu miktarın yaklaşık 184.000 dekarı ekili, 29.500 dekarı ise nadas durumundadır. İlçede bulunan tarım arazilerinin 198.330 dekarında kuru, 14.220 dekarında sulu tarım yapılabilmektedir. İlçede ekilen arazi itibariyle en fazla hububat (148.350 dekar), baklagiller (23.500 dekar), endüstri bitkileri (1.100 dekar), yem bitkileri (4.000 dekar), yumrulu bitkiler (450 dekar), diğer tarla bitkileridir (100 dekar).

İlçede bulunan arazinin yaklaşık %52’si ekilebilir alan (25.407 hektar), %22’si orman (10.750 hektar), %26’sı da meradır (12.550 hektar).

İlçede 1968 yılında Almanya’da çalışanların ortaklığı ile kurulan geniş kapasiteli bir iplik fabrikası bulunduğu hâlde iyi işletilemediği için kapanmış ve binası belediyeye devredilmiştir.

İlçe merkezinde belediyeye ait bir un fabrikası ile bir yem fabrikası faal hâldedir. Ayrıca özel sektöre ait iki un değirmeni, bir ekmek fabrikası ve bir tahin işletmesi bulunmaktadır. Başkaca bir sanayi kuruluşu yoktur.

İlçe merkezinde tarım kredi kooperatifi ve köylerde ise altı sulama kooperatifi faaliyet göstermektedir. İlçede Ziraat Bankası şubesi mevcuttur.